نقدی بر کتاب وفاداری و رهبری در جامعه اوایل دوره اسلامی و ترجمه‌های آن

جامعه اسلامی در قرون سوم و چهارم هجری به علت تسلط آل بویه، حکومتگران ایرانی و شیعی بردستگاه خلافت عباسی سنی مذهب دارای اهمیت است و به همین علت مورد توجه ایران‌شناسان و اسلام شناسان قرار گرفته است. تحقیق در باره این دوره از تاریخ، نیاز به شناخت دقیق از جامعه اسلامی، جامعه ایرانی و همچنین دیدگاه‌های اهل تسنن و تشیع دارد. کتاب متحده با رویکردی به دو مولفه رهبری و وفاداری در جامعه اسلامی و با تاکید بر دوره آل بویه نگاشته شده است.  اینکه نویسنده تا چه اندازه توانسته است فهم دقیقی از تاریخ و فرهنگ ایران و اسلام ارائه دهد و مترجمان در رفع کاستی‌های مولف موفق عمل کرده‌اند، سوالاتی بوده که مقاله حاضر به روش تطبیقی درصدد نقد اثر و ترجمه‌های آن با دو رویکرد نقد درونی و بیرونی اقدام کرده است. نتیجه نشان می‌دهد که اثر علی‌رغم دارا بودن نوآوری و خلاقیت در انتخاب بحث‌های اجتماعی، به علت عدم شناخت صحیح مولف از جامعه اسلامی و آداب و فرهنگ ایرانی، دچار اشکالاتی در فهم و انتقال آن شده است. در ضمن ترجمه اول، به علت هم‌خوانی مترجمان به لحاظ تخصص علمی، توانسته است، ترجمه قابل قبول‌تری ارائه کند.